Dzieci, które kładą na deski... bojowników JM

 

Dialog na cmentarzu mojego (S)ynka lat 4 i jego (T)aty

S - To jest nasz grób?
T – Nie. Twojego dziadka.
S - On umarł i go zakopali?
T - Tak
S - A gdzie go zakopali?
T - Nooo tu.
S - Ale tak w piasku?
T – Niee… w trumnie…
S - JAK WAMPIRA!!

 

 

Pełnia lata, okno otwarte na oścież.
Pod oknem chłopcy w wieku późno przedszkolnym i bardzo wczesnoszkolnym bawią się w najlepsze, krzyczą, przeklinają, wyzywają się - jak to dzieciaki.
Nagle zapada cisza i słyszę głos jednego, który pełen zachwytu stwierdza:
- Ty, Patrz. Aleeeee rura!
Rzuciłem wszystko i popędziłam zobaczyć, jak wygląda ta dziewczyna, która taki podziw w tak małym mężczyźnie zdołała wzbudzić...

A tu panowie z administracji wyładowują rurę ciepłowniczą o przekroju co najmniej ’fi’ 500 (mm).

 

 

Moja siostra gdy miała może 5 lat, zaczęła chodzić do przedszkola, a co za tym idzie, zaczęła przy okazji uczyć się wielu słów, które nie pasują za bardzo do takiego małego człowieczka. I kiedyś pięknego dnia, gdy jedliśmy sobie obiad, moja siostra wpada do kuchni z wielkim patykiem w ręku. Zrobiła zamach i zapytała:
- Kto chce w ryja???
A później słodkim głosem i z szerokim uśmiechem dodała (gdyby ktoś chciał się jednak zdecydować) :
- Ale mocno!!!!

 

Znajomi mają prawie 3 letniego synka, który jest niesamowity, jak każde dziecko. Ostatnio jechaliśmy samochodem, a że jego ojciec uwielbia szybką jazdę, siedziałam sobie cicho i co jakiś czas , w "krytycznych sytuacjach" zamykałam oczy, ponieważ w przeciwieństwie do niego bardzo tego nie lubie. Ale kiedy zaczął wyprzedzać autobus, jak to się delikatnie mówi "na trzeciego" , nie wytrzymałam i zaczęłam krzyczeć , a wtedy Kubuś powiedział:
- Ciocia nie bój się, trzym się.
A później pochylił się do przodu , najbardziej jak tylko pozwalały na to pasy w foteliku i zaczął wrzeszczeć:
- Tata, rozjedź go, rozjedź!!!!

 

 

Nie tak dawno mój syn lat 11 opowiedział mi dowcip o pająku i biedronce. Więc spytałam czy on wie, co to znaczy. Wykręcił się i nic nie odpowiedział.
Kilka dni później na spacerze, koło opuszczonego domu zauważyliśmy damskie majtki i opakowanie po prezerwatywie.
Mój syn popatrzył na te eksponaty, po czym pod nosem wydukał:
- Widzisz mama, tu chyba byli pająk z biedronką.

 

 

Od czasu do czasu nasz synek brał kąpiel bądź to z mamą, bądź to z tatą. Pewnego wieczoru żona kąpie synka i z łazienki dobiega mnie rozmowa:
- AAAUUUUŁŁŁAAAA !!!!
- Co się stało Kacperku?
- Wylwałaś mi włoska...
- Włoska? Jakiego włoska??
- Z dupki
- Z dupki??? Ale ty tam przecież nie masz włosków...
- Mam!! mam jak tata....

 

 

Pewnego razu zabrałem synka ze sobą do Urzędu Statystycznego, ponieważ nie bardzo miałem go z kim zostawić, a musiałem złożyć wniosek o wydanie numeru REGON. Standardowo procedura wydania takiego numeru trwa ok. 2 tygodni (a na pewno tyle trwa w Gdańsku). Ubrałem więc najlepiej jak umiałem mojego wówczas dwuletniego pierworodnego (a był to grudzień) i udaliśmy się pod ww. adres. Oczywiście kolejka w poczekalni, dziecko nie ma co robić. Wyżebrałem wiec od jednej z Pań urzędniczek kartkę papieru i długopis i jakoś tam sobie radzimy. Ponieważ Kacper jest dość żwawym i ruchliwym dzieckiem, co chwilę wyciągałem go spod stołu albo krzesła, goniłem za nim po korytarzu i różne takie. W końcu nadeszła nasza kolej. Wchodzimy do pokoju, Kacper grzecznie mówi dzień dobry, starsza Pani w średnim wieku życzliwie się uśmiecha, ja przepraszam, że z synem, Pani mówi, że nie szkodzi i w ogóle rozanielona babcia a Kacper w tym momencie:
- A ja zrobiłem KUPĘ!!!!
Numer REGON odebrałem w ciągu 10 minut...

 

Oczywiście, gdy podobne zabawne historie wydarzą się w waszym życiu, nie zapomnijcie podzielić się nimi na forum "KAWAŁKI MIĘSNE". Dla najlepszych - poczytne i zaszczytne miejsce na naszej stronie głównej! Innych nagród nie przewidziano - wciąż czekamy na coś co nas naprawdę powali... :)