connemara's absurdlog

Pijaństwo zaczyna tuż po pracy w piątek.
W sobotę i niedzielę przedłuża ten 'wątek'.
A potem patrząc z trwogą wieczorem w powałę
klnie że już za chwilę będzie poniedziałek.

Pod adresem niebios rzuca gorzkie słowa,
A wdzięczną
niesłychanie !!!
jest jego wątroba

Sowizdrzał ii
*Dyl Sowizdrzał - postać z przekazów ludowych.
słynąca z tego że sprytem rozwiązywał problemy ludzi krzywdzonych.

***
Podróżując w czasie -(mam pojazd) - widziałem
Taką oto scenę z kpiarzem Sowizdrzałem:
Mój wehikuł czasu tak mnie przekierował
Że trafiłem w czasy kiedy Car panował.

Oto co widziałem na jarmarku w Łomży:-

Między straganami stary żebrak krążył.
Zgięty- cichym głosem z radości wyzutym
Prosił by mu kupić chochlę ciepłej zupy.
A dzionek był mroźny, słoneczny, przepiękny...
A ponieważ serca przechodniom nie zmiękły,
Po godzinie starań w swej sakwie pogrzebał

I wyjął z niej (przybity)- suchą kromkę chleba.
Ten suchar posłużyć miał mu za jedzenie.

Gdy ugryzł kęs pierwszy -
(wraz z gorzkim westchnieniem)
Dostrzegł że przy kramie pod drewnianym stołem

Bucha parą rozgrzany żeliwny kociołek.
(Właścicielem był chciwiec na pieniądze łasy
który w tym kociołku podgrzewał kiełbasy).
Dziad ruszył w tym kierunku chwili nie zwlekając
wpatrzony w obłok pary- jak w marchewkę zając.
Gdy dotarł - w obłok pary kiełbasą pachnący
wetknął resztę suchara żeby go nasączyć,

(a zarazem podgrzać) kiełbasy zapachem...

Wnet podbiegł doń chciwiec, chwycił go pod pachę,
szarpnął w górę jak kukłę -
A był kawał chłopa!-
– (W szwach puściła licha żebraka kapota).
i patrząc bezlitośnie prosto w oczy dziada,
Wrzasnął pod niebiosa:- Ten dziad mnie OKRADA!
Bo gdy chleb nasącza kiełbas aromatem
i nie płaci za to, -JA ponoszę stratę!

I na nic się zdały wywody żebraka...

Że to nie jest kradzież.
Dziad niemalże płakał.
Że tylko NAD parą - a nie w wodzie trzymał...
Skąpic nie odpuścił!

A jaki był finał?

Już chciwiec chciał kijem żebraka obijać,
ignorując każde z rzeczowych tłumaczeń,
gdy zjawił się Sowizdrzał i rzekł - „JA zapłacę!

Kiełbasy są twoje. Nikt nie przeczy- przeto
JA tobie zapłacę ! Tą srebrną monetą.

Tu przerwę na moment - gdyż nadmienić trzeba-
że za nią mógł nabyć kilka bochnów chleba.

Po tym jak Sowizdrzał swój zamiar wyłuszczył,
Skąpiec się ucieszył i żebraka puścił.

...-JA tobie zapłacę byś przestał się kłócić.
Po czym tę monetę na wierzch lady rzucił

A gdy spadła, położył na niej swoją rękę.

Za OPARY z garnka płacę srebra DŹWIĘKIEM!
A gdy chciwiec wysyczał słowa obelżywe
 Dyl
spytał ironicznie:-
-czy dodać ci NAPIWEK ?
Trudno jest opisać co działo się potem.
Świadkowie transakcji buchnęli rechotem...
Jeszcze długo wśród kramów brzmiały gromkie śmiechy
Zaś wyczyn Sowizdrzał) trafił wnet pod strzechy.

Ps.
W tradycji ludowej podań sto (bez mała)
o
wyczynach prześmiewcy Dyla Sowizdrzała

Mysz w butach

Pewna mała myszka z rozumku wyzuta
Usłyszała o kocie który chodził w butach.
Poruszona tym mitem myszka żądna sławy
Wymyśliła by również byty sobie sprawić,
Bowiem buty do kolan- zdaniem owej myszki
Miały być gwarancją pokonania wszystkich.

Łaknąc sławy i zwycięstw, nie zwlekając wiele
Zamówiła u szewca parę oficerek.

Lecz z ambitnych planów myszce nic nie wyszło.
Chcąc pokazać wrogom (domniemaną!) ‚wyższość’..
Demonstrując nabytek myszka ciut przygłupia
Chcąc wzmocnić wrażenie -jęła głośno tupać.!

Ale zanim przeszła do kolejnych sztuczek,
Zwabiony tupaniem głodny kocur Mruczek
Mimo zaskoczenia że ujrzał mysz w butach,
Naiwną mysz złowił i ze smakiem schrupał.

Ps.
W powyższej bajeczce kryje się przestroga
By w prawdziwym życiu bajek nie stosować.

Nie wytrzymam. Babcia Krysia
chce bym wnukom bajki pisał
A ja gorycz w sobie tłumię,
jak ma pisać gdy..nie umiem?

Nie napiszę! Brak mi wątku!

Ktoś już pisał o Kaczątku,
Calineczce, skarbach, smokach,
księciu co Kopciuszka kochał,
O piratach, o olbrzymach,
krawcu który zucha zrzynał,
ktoś napisał już o Śnieżce...
Trudno coś wymyślić jeszcze.

Gdy czekałem na natchnienie
przyszło do mnie objawienie:-

By opowieść była śliczna
w bajce musi być księżniczka
osadzona w strasznej wieży,
rycerz który do niej bieży,
.. lepiej książę dzielny młody,
muszą czary być, przeszkody
które książę musi minąć...

Wówczas bajka może płynąć
niczym strumień w nocnej ciszy.
W ciszy takiej że pisk myszy
byłby jakby lew zaryczał.

TAKIE bajki chciałbym pisać!

Może bym wnuczęta zdumiał.
Mógłbym!
Gdybym.... pisać umiał.

Dziękuję masakitt za podpowiedź.

Wbrew opiniom, mimo wad
narzucono polsKI ŁAd.
Dzięki temu każdą stratę
można mierzyć KIŁOVatem.

Mam wnuczkę która wyprosiła u mnie bajkę.
Bajkę koniecznie (!) O NIEJ.
Tym co napisałem nie jest usatysfakcjonowana bowiem cyt.-"Jest za krótka".
A mi brak pomysłów.
Drogie BRAVO, co robić?
....


Zuzia mamie oznajmiła:- Gdy będę dorosłą
Będę badać galaktyki i polecę w kosmos.
Po czym dorzuciła patrząc się w ognisko
Najpierw lot na księżyc bo tam względnie blisko.

Rzuciłem pytanie Zuzannie przewrotnie:-
-a czym chcesz polecieć ?
. .Przecież nie na miotle.
Posłała mi uśmiech który w serce trafił.
-Tata coś zbuduje!. Mój tata potrafi.
Zaraz go poproszę, Po co to odkładać,
Ja chcę już za miesiąc srebrny Księżyc badać.

No i tak się stało. Aż trudno uwierzyć
Tata jej zbudował kosmolot (w Ud*****ży),
Własnego pomysłu transporter kosmiczny,
zdatny do podróży. Do tego prześliczny
bowiem proporcjami zebranych zachwycał,
A czym napędzany? To ich tajemnica.

Później w dzień bezchmurny dość późnym wieczorem
Gdy już się zebrało widzów grono spore
Zuzka wsiadła do kapsuły, poprawiła więzy
Odpaliła główny silnik i … hajda na księżyc.

Chcesz wiedzieć- co potem?
Po jej starcie w przestrzeń?
Tylko obejrzała księżyca powierzchnię.
Bo przecież musiała na śniadanie wrócić
i przez to czas lotu do minimum skrócić
Musiała się spieszyć i pewnie dlatego.
Nie znalazła śladów pana Twardowskiego.

A co zobaczyła? Będziecie zdziwieni.
Tak jak okiem sięgnąć ocean… kamieni,
Szarych, burych, ceglastych i w odcieniach kawy,
Małych, średnich, dużych, i …ani źdźbła trawy.

I zaraz podjęła cne postanowienie:-
Tak dalej być nie może! Ja to wkrótce zmienię,
Nie boję się pracy, nie boję się suszy,
Czas na tej pustyni posadzić kaktusy,
Zasadzę je porządnie i podleję wodą.
Kaktusy są odporne!. One nie zawiodą.

Przyznam że Jej planem jestem zachwycony
że w przyszłości księżyc może być zielony.
Że zapału wielkiego nikt w niej nie ostudzi,
I że ludzie- patrząc w księżyc- będą wdzięczni Zuzi.

Wiem że Zuzia jest uparta i dotrzyma słowa,
Bo już rozkręciła fazę przygotowań,

Żeby zdobyć fundusz na drugą wyprawę…
ogłosiła wyprzedaż wielu swych zabawek
Udowodnić chce światu że to nie są mrzonki
Już zamawia skafander szpadel i sadzonki.
Które tam posadzi w następnej podróży
Każdy kto zna Zuzię już jej sukces wróży.

Ta plantacja kaktusów Zuzannę rozsławi
a szpadel (wzmiankowany) dla innych zostawi
jako dowód pobytu jasny, niewątpliwy
z inskrypcją:- „Ja tu byłam - Zuzanna z Oliwy”

Nie ustaje w wysiłkach i z tego się cieszmy,
wspierajmy Zuzannę i z niej przykład bierzmy.
Drugi lot na księżyc będzie wydarzeniem.
Wczoraj pocztą wysłała -dla mnie- zaproszenie.

Ps.
Jestem pewien że Zuzia -kiedy będzie starsza -
Będzie latać dalej. A zacznie od Marsa.

Togę adwokata
w halloween założę
i będę rzucał chłodno:-
-" Cukierki albo ..pozew"

Ps.
Kto pracuje z głową
i zna dobrze życie
Ten zabierze z sobą
wózek -na słodycze .

Czyja to zasługa.
Czyja to jest sprawka,
że zwykle Ustawa,
to 'elyt' "ustawka".

Ja taką możliwość
biorę pod uwagę,
bo ZAWSZE zyskują
"wójtów" brat i szwagier.

Wkrótce morska ‚Strzykwa’
Będzie Polski godłem
Bo przy sterach są ‚elyty’
Tak chciwe jak podłe.

Co z ‚Orłem w koronie’
Pewnie ktoś zapyta,
ON na stosie spłonie.
Pretekst ? :-
....'ptasia grypa'!

Nie patrz jaką jeździ furą,
patrz co facet ma pod skórą.
A gdy w parze tęga głowa,
unikniecie rozczarowań,