7 ciekawostek na temat Statuy Wolności

Statua Wolności ma pewne problemy ortopedyczne. Cierpi mianowicie na tzw. palec Mortona, co oznacza, że drugi palec u stopy ma dłuższy niż pierwszy. Skutkuje to różnymi dolegliwościami, w tym zaburzeniami chodzenia - co akurat w przypadku Statuy nie ma większego znaczenia, choć ta wcale nie stoi w miejscu. Jej prawa noga jest uniesiona, co odzwierciedlać ma wychodzenie z opresji.

#2.

W roku 2010 amerykańska poczta postanowiła uczcić Statuę Wolności specjalnym znaczkiem. Graficy popełnili jednak błąd - zamiast prawdziwej statuy z Liberty Island w Nowym Jorku, na znaczku pojawiła się jej kopia z Las Vegas.

#3.

U początku swojego panowania Statua Wolności wyglądała nieco inaczej - miała miedziany, matowy kolor. Dopiero z czasem pomnik pokrył się patyną - zielono-niebieskim kolorem, z którym utożsamiamy go dzisiaj. W 1906 roku planowano nawet przywrócenie oryginalnego koloru statuy, jednak po protestach mieszkańców zdecydowano się odmalować wyłącznie wnętrze budowli.

#4.

Przyjmuje się, że Statua Wolności i Liberty Island - wyspa, na której się znajduje - to część Nowego Jorku. Z geograficznego punktu widzenia jednak obie znajdują się w New Jersey, stanie, za którym nowojorczycy raczej nie przepadają. Zresztą z wzajemnością.

#5.

Statua Wolności to dar Francuzów dla Amerykanów. Zanim figura znalazła się w Stanach Zjednoczonych, musiano nieco ją rozmontować. W tym przypadku „nieco” oznacza 350 odrębnych części, które zapakowano do 214 skrzyń i wysłano przez ocean.

#6.

Statua Wolności pilnuje wschodniego wybrzeża. Dlatego pojawił się pomysł, by i po przeciwnej stronie Ameryki postawić coś podobnego. Tym, co rozważa się obecnie, jest Statua Odpowiedzialności, która miałaby stanąć na zachodnim wybrzeżu.

#7.

W 1982 roku zabrano się za remont wiekowej już statuy. Była to okazja, by bliżej przyjrzeć się budowli… i zauważyć kilka ciekawostek. Mianowicie prawe ramię postaci zostało źle zamontowane. Przekrzywiona została też głowa - o ponad pół metra w stosunku do zamierzeń. Błędy były na tyle poważne, że zagrażały integralności konstrukcji.

Źródła: 1, 2, 3